Als een werknemer (fysiek) werkzaam is in meerdere landen of werkzaam is in een ander land dan zijn woonland, dan bestaat de kans dat de werknemer in meerdere landen belastbaar is als gevolg van de toepassing van belastingverdragen. De meeste belastingverdragen die Nederland met diverse landen heeft gesloten bevatten een specifieke bepaling die de heffingsbevoegdheid regelt bij een internationale tewerkstelling van een werknemer.
Belastingverdrag(en)
Op basis van deze bepaling heeft het werkland het recht belasting te heffen over het loon dat toerekenbaar is aan de fysiek in het werkland verrichte werkzaamheden indien:
Indien aan één van deze voorwaarden wordt voldaan dan is het loon belastbaar in het werkland. Wordt aan geen van deze voorwaarden voldaan dan is het loon belastbaar in het woonland.
Materiële werkgever
Aan de tweede voorwaarde is voldaan indien er sprake is van een materiële werkgever. Doorgaans is men zich bewust van voorwaarde 1 (de zogenoemde 183-dagenregeling), maar realiseert men zich niet dat er ook een belastingplicht in het werkland kan ontstaan vanaf werkdag één als er sprake is van een materiële werkgever in het werkland. Wanneer er sprake is van een materiële werkgever dient aan de hand van de feitelijke situatie te worden beoordeeld. Hierbij is onder andere van belang van wie een werknemer instructies ontvangt, maar ook welke vennootschap de salariskosten draagt van de werknemer. Vaak is doorbelasting van salariskosten bij uitzendingen binnen concernverband noodzakelijk voor vennootschapsbelastingdoeleinden.
Werkt u grensoverschrijdend of heeft u werknemers in dienst die in meerdere landen werken en wilt u hier meer over weten, neem dan gerust contact met mij op! Dat kan via email: danielle.peeters@tax4expats.nl of via telefoonnummer: +31(0)6 41275681
Dit bericht is opgesteld naar de stand van zaken op 14 september 2017
